Miód to jeden z tych produktów, który możemy znaleźć w szafkach i na półkach całego świata. Używany jako składnik zup, dań głównych czy deserów, staje się nieodłączną częścią życia tych, którzy jedzą świadomie.
Dziś zapraszamy Was na wpis, który scharakteryzuje miody spadziowy oraz nektarowy i pokaże różnice między nimi.
Miodem nektarowym określa się miód pobierany z kwiatów, a miodem spadziowym ten pozyskiwany ze spadzi, czyli z wydzieliny czerwców i mszyc. Amatorzy każdego z wyżej wymienionych rodzajów mają powód, by go lubić. Ten wpis ukaże Wam, co się do tego przyczynia – jakie są ich zalety i właściwości.
Zacznijmy od miodu spadziowego.
Miód spadziowy
Produkcja
Pozyskiwanie tego miodu jest nieco bardziej skomplikowane, niż pozyskiwanie miodu nektarowego. Spadź to lepka substancja występująca na liściach i drzewach zwłaszcza w okresie letnio – jesiennym. Mszyce i inne organizmy bytujące na drzewach pobierają sok z drzew – m.in. poprzez wysysanie, a następnie wydalają właśnie spadź, która finalnie zbierana jest przez pszczoły i po wymieszaniu z sokiem roślinnym i wydzielinami pszczół zostaje przerobiona na miód.
Rodzaje miodów spadziowych oraz ich właściwości
Miód spadziowy iglasty
W Polsce pochodzi przeważnie z igieł i gałęzi jodły oraz świerku. Jego barwa przechodzi od zgniłej zieleni, przez brąz aż po kolor czarny. W smaku ten rodzaj miodu jest mało słodki, sporadycznie może wykazywać posmak gorzkawy lub kwaśny. Doskonale sprawdza się w walce z następującymi schorzeniami i zaburzeniami organizmu: chorobami dróg oddechowych, reumatyzmem, schorzeniami nerek i układu krążenia, chorobami serca, przewodu pokarmowego, jak również w nerwicach. Jak widać zakres jego – wspomagających organizm – właściwości jest niezwykle szeroki i bogaty w zastosowania. Spożywanie tego miodu zalecane jest także anemikom oraz osobom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Szczególnie przydatny może być również – jak substancja wspomagająca – dla osób przechodzących okres rekonwalescencji zdrowotnej. Posiada on również wysoką zawartość antybiotyczną. Miód ze spadzi iglastej polecany jest osobom cierpiącym na silne osłabienie organizmu czy stany anemiczne. Dodatkowo wspomaga pracę serca i całego układu krwionośnego. Świetnie sprawdza się w okresie jesienno – zimowym, ponieważ zwalcza infekcje i przeziębienie. Dobrze wpływa na układ trawienny – przyspiesza metabolizm i łagodzi podrażnienia żołądka. Miód ze spadzi iglastej stanowi doskonałe uzupełnienie diety w mikro i makroelemanty oraz niezbędne pierwiastki takie jak potas czy żelazo.
Miód spadziowy liściasty
Ten gatunek miodu ma ciemną barwę, przechodzącą w ciemno – żółty odcień. Najbardziej powszechnym jest zbieranie spadzi z drzew liściastych, takich, jak lipa, klon oraz dąb. Aromat tego miodu jest łagodny, delikatny i zupełnie nie drażniący. Smak zaś jest oryginalny, trzeba mieć do niego przekonanie.
Polecany jest szczególnie osobom, które mają trudności z oddychaniem – diagnozy alergiczne, ale jego właściwości lecznicze nie ograniczają się tylko do tego. Swoje zastosowanie znajduje również w chorobach układu moczowego, jelit, dróg żółciowych oraz wątroby. Obniża ciśnienie tętnicze krwi i polepsza krążenie.
Miód z drzew liściastych jest również niezwykle przydatny we wszelkiego typu schorzeniach lub ranach skóry – mowa tu choćby o przypadkach oparzeń czy odmrożeń. Przyspiesza bowiem proces gojenia się ran. Miód ze spadzi iglastej jest szczególnie polecany przy problemach z górnymi drogami oddechowymi. Zwalcza także kaszel, ból gardła i chrypkę.
Nie bez znaczenia jest również to, że wykazuje on silniejsze działanie moczopędne, a co za tym idzie poprawia pracę nerek. Rekomenduje się go także osobom z problemami z układem kostnym, ponieważ zawiera bardzo dużo wapnia. Jego kolejną zaletą jest neutralizowanie działania szkodliwych substancji, takich, jak kawa, papierosy czy alkohol. Ponad to miód ze spadzi liściastej wykazuje działanie uspakajające i redukujące stres.
Wygląd, smak, zapach
Ten z drzew liściastych odznacza się raczej nieprzyjemnym smakiem. Z kolei miód ze spadzi iglastej jest dość łagodny w smaku, lekko żywiczny i niezbyt słodki. Mogą w nim występować także kwaśne lub gorzkawe nuty. Jest ciemny. Przybiera odcienie od zgniłozielonej przez szarobrązową aż do prawie czarnej. Zapach charakteryzowany jest zazwyczaj jako delikatny, subtelnie korzenny, czasem także żywiczny lub orzechowy.
W obu rodzajach tego miodu daje się odczuć charakterystyczną woń żywicy oraz igliwia.
Przechowywanie
Jeśli chodzi o przechowywanie miodu spadziowego, to należy go przechowywać podobnie, jak inne miody – w szklanym słoiku, szczelnie zamknięty, zapewniając mu ciemne lub zaciemnione miejsce, chroniące przed promieniami słonecznymi. Najbardziej odpowiednia jest temperatura pokojowa.
Kaloryczność
Miód spadziowy ma 340 kalorii w 100 gramach. Dla zobrazowania to jeden pączek.
Miód nektarowy
Produkcja
Nektar jest podstawowym surowcem, z którego powstaje miód pszczeli. Jest to bardzo aromatyczna i wonna substancja, którą pszczoły zbierają z szeregu roślin miododajnych, takich jak facelia, rzepak, gryka, ogórecznik czy wrzos.
Do ula trafia dzięki pszczołom zbieraczkom, które następnie przekazują go pszczołom robotnicom, a one z kolei przerabiają nektar na miód. Najważniejsze są reakcje chemiczne, które zachodzą w nektarze finalnie tworząc z niego miód Dodatkowo nektar wzbogacany jest o wydzieliny pszczół co znacznie przyspiesza proces powstawania miodu pszczelego. To jak szybko powstanie dojrzały miód zależy od ilości pszczół, które biorą udział w „produkcji”. Później miodowo – nektarowy produkt składany jest przez pszczoły w komórkach plastra pszczelego i pokrywany cienką warstwą wosku pszczelego – dzięki temu miód nie jest narażony na działanie czynników zewnętrznych, szybciej dojrzewa i nie wchłania wody.
Rodzaje i właściwości miodów nektarowych
W zależności od roślin, z których są pozyskiwane, istnieje wiele miodów nektarowych.
Do najpopularniejszych z nich zalicza się miody – rzepakowy, gryczany, lipowy oraz akacjowy.
Każdy z rodzajów miodu nektarowego zawiera w sobie szereg właściwości prozdrowotnych.
I tak np. miód wielokwiatowy polecany jest przy alergiach. Bardzo dobrze wzmacnia organizm w stanie wyczerpania fizycznego i psychicznego. Miód nektarowy lipowy znakomicie sprawdza się przy przeziębieniach, w stanach podgorączkowych, działa napotnie i antybakteryjnie. Z kolei miód gryczany ze względu na dużą zawartość żelaza polecany jest w stanach anemicznych i przy ogólnym osłabieniu organizmu. Miód akacjowy polecany jest osobom z problemami cukrzycowymi i żołądkowymi.
Jak można więc zauważyć miody nektarowe mogą mieć zupełnie różne zastosowanie i właściwości w zależności od rodzaju i kwiatów z jakich zostały pobrane. Są bardzo popularne i łatwo dostępne, co sprawia, że decyduje się na nie większość osób stosujących miód.
Wygląd, smak, zapach
Miód ten odznacza się brunatną farbą z zielonkawym odcieniem. Charakteryzuje się lekko korzennym zapachem. W smaku jest słodki, ale wyczuwalny jest jednak gorzkawy posmak.
Przechowywanie
Pamiętajmy, że miód się nie psuje. Należy tylko pamiętać o tym, by przechowywać go z dala od produktów, które mają silne zapachy, ponieważ miód chłonie zapachy.
Kaloryczność
318 kalorii w 100 gramach.